زبانحال امام کاظم علیه السلام قبل از شهادت
شاعر : محمد جواد شیرازی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
قالب شعر : غزل
شبیه پیر کنعان نه، که من یوسف دو تا دارم غم معصومه را دارم، به دل شوق رضا دارم
از این زندان به آن زندان جدا از اهل خود رفتم در این شب ها هوای کوچ زین ویرانه را دارم
امان از سِجن هارون و امان از سندی ملعون در این غربتکده دیوانی از درد و بلا دارم
به هم می‌ریزد احوال مرا با ناسزاهایش خبر دارد که غیرت روی نام مرتضی دارم
زمان سجده می‌افتم شبیه یک عبا بر خاک به درگاه خدایم روز و شب دست دعا دارم
شبانه قعر این گودال، سرپا ماندنم سخت است نمی‌فهـمند انگاری که دردِ ساق پـا دارم
میان هر نمازم خوانده‌ام «عجل وفاتی» را تمسک بر طریق مـادرم خـیرالنسا دارم
لبان تشنه‌ام مثل دو تا چوب است و حق دارم اگر که گریه بر لبْ تشنۀ کرب و بلا دارم
به دور گردنم جای غل و زنجیر می‌سوزد گریز روضه بر شاه ذَبـیحاً بِالْـقَـفـا دارم
|